127 yıl önce neler olurmuş memlekette bakalım

  Kızılcahamam ve Çamlıdere nin geçmişine ışık tutan bir yayını sizlerle paylaşmak istiyoruz Halim Baki Kunter tarafından 1943 yılında bundan 70 yıl önce yapılan araştırmalar neticesinde kaleme alınan ve 127 yıl önce Kızılcahamam’ı anlatan  “Kızılcahamam Halkevi Yayım:1” ALUÇDAĞI adlı bu eseri birkaç bölümde sizlerle paylaşmak yetmiş yıl önceki Kızılcahamam’dan sizleri bilgi sahibi yapmak istedik. Bu kitabı bize ve dolayısı ile size ulaşmasını sağlayan ilçemiz esnaflarından Ali Yeşil’e teşekkür ediyoruz.  Aluçdağı’nda eski spor toplantıları 19 Mayıs Spor ve Gençlik Bayramı, bize evvelleri Ankara’nın yanı başında denilecek bir yerde her yıl yapılan büyük bir spor bayramından söz açmak lüzumunu hatırlattı. Eskiden Yabanabad denilmekte olan Kızılcahamam kazasının Aluçdağı’nda bundan 57 yıl öncesine kadar kalmış olan bu spor bayramları uzu yıllar devam etmiş, tarihi yüzyıllara çıkan milli bir gelenektir. Aluçdağı bayramlarını anlatmaya girişmeden önce Kızılcahamam çevresi hakkında kısa izahlar vermek yerinde olacaktır.  KIZILCAHAMAM HAKKINDA UMUMİ BİLGİLER. Bugünkü idare bölümüne göre Kızılcahamam kazasında dört nahiye vardır: Çamlıdere ( eski adı Şeyhler ) Çeltikçi Güvem ( eski adı Sey) Pazar  Bu dört nahiyeye ve kaza merkezine bağlı köylerin sayısı 150 dir. Kızılcahamam kasabası Ankara’ya 86 km lik güzel bir yolla bağlıdır. Kızılcahamam kaza merkezinde biri büyük, ötekisi küçük iki kaplıca olduğu gibi Güvem nahiyesinde de Sey ılıcası adı verilen, suyu bol bir kaplıca vardır. Bundan başka Kızılcahamam kazasına yakın Acısu mevkinde de üstü açık bir kır ılıcası mevcuttur. Acısu denilen ve bir kayadan sızan suyun terkibi Vişi suyuna yakındır. Çaylarda balıklar, ormanlarda avlar çoktur. Yaz kış, senenin her mevsiminde güzel manzaraları, ormanları, kaplıcaları, avları, en iyi içecek sularıyla Kızılcahamam Ankara’nın biricik gezme, dinlenme ve av yeridir.  ALUÇDAĞI GEZİSİ Aluçdağında “Güreşyeri denilen büyük bir alan olduğunu ve yarım asır önceye kadar burada her yıl, büyük spor şenlikleri ve yarışmaları yapıldığını 1939 yılında tespit etmiştim. Bu yoldaki araştırmalara iki yıl devam ettim. En son 1942 yılı birinci kanun ayının karlı ve soğuk günlerinde Çamlıdere’ye giderek etraflı incelemeler yaptım. Kendilerinden bilgi alınabilecek kimseleri aradım, buldum. Ancak o zaman mevsim Aluçdağına çıkmaya elverişli değildi. Bunun için hiç olmazsa baharın gelmesini beklemek icabediyordu. 23.4.1943 günü, küçük bir heyet halinde Çamlıdere gezisine çıkmak buranın resimlerini almak ve küçük bir film çevirmek kabil oldu. Değerli arkadaşlarla yaptığımız bu gezi çok faydalı ve verimli olmuştur. Aluçdağına Kızılcahamam’dan çıkan yol henüz açılmamış olduğundan 25.04.1943 Pazar günü Çamlıdere Kasabasından hareket ederek garptan şarka Aluçdağı istikametinde gittikçe yükselmek üzere yol aldık. Atlarla üç saatlik bir yürüyüşten sonra Güreşyeri denilen spor alanına geldik.   ALUÇDAĞI SPOR ŞENLİKLERİ VE YARIŞMALARI Gençliklerinde Aluçdağı’na bir iki defa çıkan ve orada güreşen iki eski pehlivandan aldığımız malumat ile Aluçdağı toplantılarının teferruatını tespit eylemek kabil olmuştur. Bunlardan biri 1279 doğumlu Kara Nüri Pehlivan ( Nuri Orhan) ötekisi 1282 doğumlu Yusuf Pehlivan ( Yusuf Kayabaşı) dır. Bunlar ve görüştüğümüz diğer bazı ihtiyarlar bize Aluçdağı toplantılarına iştirak edenlerin, bu şenliklerin en parlak devirlerinde 20 bin kişiyi geçtiğini, 30 bin kişiyi bulduğu yıllar olduğunu rivayet ediyorlar: Dağlar adamdan ve attan görünmez olurdu. Bir insan ordusu etrafı doldururdu. Kaybederse babası oğlunu, oğlu babasını bulamazdı, diyorlar. Yerinde topladığımız malumatı vermeye devam edelim. Bu alandaki toplantı bir ay kadar önce Sey, Yabanabad, Çorba, şimdi Çamlıdere denilen eski Şeyhler, Çeltikçi pazarlarında, bu gibi toplantı yerlerinde halka ilan edilirmiş. Bunlar Kızılcahamam kazasının başlıca Pazar yerleridir. Bundan başka Ayaş’ta Beypazarı’nda Gerede’de Bolu’da Çubuk’ta Kalecik’te Çerkeş’te… ve bunlar gibi civar yerlerde ( Falan gün Aluçdağı duracak. Atına, itine, kendine güvenen gelsin. Arzu edenler buyursun!) diye tellallar çağrılıyordu, daha ilerlere kadar okuyucular gönderiliyor. Namlı pehlivanlar, iyi cirit oynayanlar, keskin nişancılar, güzel at yarıştıranlar, gücü ve kuvveti ile hünerler gösterenler, her türlü sporlarla rekor kıranlar çağrılıyor. Bu çağrı üzerine erkekler belli günde Aluçdağı’nda bulunmak üzere milli elbiselerini giyerler, çepkenlerini sırtlarına geçirirler, silahlarını kuşanırlar, Aluçdağı yolunu tutarlardı, Kadınlar da, erkekler dönünceye kadar, köy ve kasabalarında kendi aralarında türlü oyunlar, oynarlar, eğlenceler çıkartırlardı.  Devam edecek