Mahallemin bakkalı da kapandı
30 yıldır soğuksu caddesi üzerinde bulunan bakkalı işletiyor, kapısından girenler onun dost yüsüyle kaşılaşıyordu.Çocukluğumun bakkalıydı,beş çarpı üç metre genişlikteki dükkanında mahallenin ihtiyaçlarını karşılar, bir kısmı peşin öderken, parası olmayan aybaşı verirdi, ozamanlar veresiye defteri diye bir şey vardı, onlar varken marketler yoktu, marketler gelince onlar yavaş, yavaş kapanmaya başladı.
Mahallemin bakkalı Şakir Dündar 30 yıldır hizmet verdiği bakkalını artık yoruldum diyerek kapattı,biraz emekliliğimi yaşayacam, diyen Şakir Amcamızın sabahları bakkalın önünden geçerken "hayırlı işler yiğidim" sözlerini ve kendisini özlüyeceğiz. Kızılcahamam'da onun gibi bakkallar artık bir elin parmaklarının sayısı kadar kaldı. Kimi Günaydın diyordu. Kimi Merhaba! Hayırlı Günler diyen de vardı Selamün Aleyküm diyen de.. o mahallenin bakkalıydı Çoğu müşteri peşin para veriyor, kimi hoşça kal diyerek istediklerinin doldurulduğu poşet torbaları alıp gidiyordu. O, veresiye geçinenleri tanıyordu.Borç defterine yazılıyordu Mahallemin bakkalı dürsüt adamdı. veresiye farkı koymuyordu. Çocukların da bakkal amcasıydı Yeri geldiğinde mahallenin bekçisi, yeri gelince de mahallede herkesi tanıyan kimin nerde oturduğunu bilen muhtarıydı. O bizim amcamız çocukluğumuzun bakkalıydı. Hergün onun bakkalının önünden geçer,selamlaşırdık, dile kolay 30 yıl boyunca ona alışmıştık, bir ömür geçmiş atık Şakir Amcamızı bakkalında değil yaşım yetmiş oldu yoruldum artık biraz dinlenmek istiyorum dediği mesleğine ara verdi emekliye ayrıldı. Artık onu bakkalında değil ama mahallemizde yine göreceğiz, camiide, cadde de ama her gün değil, denk geldiğimizde, kendisine bundan sonraki yaşamında sağlıklı uzun ömür diliyoruz.